Η αργυροχοΐα στα Λεύκαρα , με βάση χρονολόγηση συλλογής ασημικών που προέρχονταν από τα Λεύκαρα, είναι πιθανόν να εμφανίστηκε στις αρχές του 18ου αιώνα. Ενισχυτικό στην πιο πάνω θέση είναι οι καταχωρήσεις που υπάρχουν στον «ΚΩΝΤΥΚΑ» της εκκλησίας του Τιμίου Σταυρού στις οποίες αναφέρεται μεταξύ άλλων η κατασκευή κανδηλίου ασημένιου στα μέσα του 18ου αιώνα (1742). Επίσης ο Ρώσσος μοναχός Βασίλειος Μπάρσκυ που επισκέφθηκε την Κύπρο και τα Λεύκαρα το 1734 μας δίνει την πληροφορία ότι ο Τίμιος Σταυρός της εκκλησίας των Λευκάρων είναι κεκαλυμμένος δι΄αργύρου. Είναι πιθανό η επικάλυψη του Σταυρού να έγινε στα Λεύκαρα.

Στη συνέχεια τον 19ον αιώνα, μαθαίνουμε από μαρτυρία του Χριστόφορου Ιωαννίδη (Τοφή της Αλισαβούς) ότι ο πατέρας του, Γιάννης Κολοκασίδης ή Καραολάς, γνωστός χωραΐτης χρυσοχόος ήρθε και εγκαταστάθηκε στα Λεύκαρα περί τα μέσα του 19ου αιώνα. Παντρεύεται και δημιουργεί οικογένεια, πεθαίνει όμως νέος αφήνοντας μικρά τα παιδιά του. Ο γυιός του, ο Τοφής, αποφασίζει να

Η παράδοση των κεντημάτων στα Λεύκαρα πηγαίνει αιώνες πίσω και τα κεντήματα είναι διάσημα σε όλο τον κόσμο ως «Το Λευκαρίτικο κέντημα». Σύμφωνα με την τοπική παράδοση, η ιστορία των κεντημάτων ξεκινά κατά τα έτη 1191-1571, όπου διδάκτηκαν στις γυναίκες των Λευκάρων από κάποιες ευγενείς κυρίες που προέρχονταν από τη δύση. Σύμφωνα με την ίδια πηγή, το 1481, ο Leonardo Da Vinci, επισκέφθηκε τα Λεύκαρα και πήρε ένα από τα κεντήματα στον καθεδρικό ναό του Μιλάνου. Παρόμοιο κέντημα δόθηκε στον Καθεδρικό Ναό στις 19 Οκτώβρη 1986, όταν ο καθεδρικός ναός γιόρταζε τα 600 χρόνια της ύπαρξης του.

Οι λευκαρίτισσες κατάφεραν με το πέρασμα όλων αυτών των αιώνων να συντελέσουν στην εξέλιξη των κεντημάτων και να τα φέρουν κοντά στο τοπικό χαρακτήρα τους, με την βοήθεια των σχεδίων που εμπνεύστηκαν.

Τα λιθόστρωτα δρομάκια, η χαρακτηριστική λαϊκή αρχιτεκτονική με τα πετρόχτιστα σπίτια και τις καταπράσινες εσωτερικές αυλές, η ντόπια κουζίνα με τον λευκαρίτικο τταβά, τα περίτεχνα κεντήματα και η τέχνη της αργυροχοΐας συμπληρώνουν την εικόνα του ωραιότερου χωριού της Κύπρου.

Το 2015 τα Πάνω Λεύκαρα συμπεριλήφθηκαν στον κατάλογο με τα ‘30 Ομορφότερα Χωριά της Ευρώπης’, που συνέταξε ο Σύνδεσμος Ταξιδιωτικών Πρακτόρων της Ιαπωνίας ενώ το λευκαρίτικο κέντημα το 2009 συμπεριλήφθηκε στον παγκόσμιο Αντιπροσωπευτικό Κατάλογο Άυλης Πολιτιστικής Κληρονομιάς της UNESCO. Μία κοινότητα που η κουλτούρα και ο πολιτισμός της ακτινοβολούν διεθνώς και μας κάνουν να υπερηφανευόμαστε πως ένα από τα ωραιότερα χωριά της Ευρώπης βρίσκεται στην χώρα μας.